Mijn Fibromyalgie en ME

De maatschappij

Een gebroken been kun je behandelen en dat accepteert iedereen, want het is zichtbaar en het gaat ook weer over. Iedereen gaat voor je aan de kant of staat voor je op (tenminste, door de regel dan). Maar voortdurend pijn hebben en moe zijn, de ene dag erger is dan de ander, niet zichtbaar is (ook niet voor artsen) wordt vaak gezien als aandachttrekkerij of zelfs aanstellerij. 'Ik ben ook wel eens moe' wordt er dan gezegd. Ellende is alleen, dit gaat nooit meer over!  

        We leven op het moment in een maatschappij, waarin iedereen zijn oordeel klaar heeft over een ander. De visuele 'hokjes' worden steeds kleiner. En het moet ook persé in een hokje passen. Terwijl veel mensen beweren dat ze 'out of the box' denkers zijn, hoeft er maar iets te gebeuren en daar gaan we weer. Als er een aanslag is, een ruzie, een moord, alles wat maar met geweld te maken heeft en heel Nederland wijst naar de gekleurde of getinte mensen in de samenleving, vooral als deze ook nog eens moslim blijkt te zijn. Een dikke vrouw, die zal zich wel klem gevreten hebben aan ongezonde dingen. We doen het allemaal, oordelen. Misschien is ze wel ziek? Problemen met haar schildklieren? Daar wel eens over nagedacht? 

        Maar zelfs al is het wel te zien, mensen houden totaal geen rekening meer met elkaar. Ik heb het meegemaakt in Londen, toen mijn vriend daar voor 3 maanden werkte, ben ik een lang weekend naar hem toe gegaan. We hebben daar veel en veel meer gelopen dan mijn lichaam aan kan en al loop je hartstikke mank van de vreselijke pijn en niemand maar dan ook niemand doet een stap voor je opzij, nee jij moet maar voor ze wijken. Ook uit de bus of metro komen is daar natuurlijk ontzettend druk, je komt er gewoon amper uit, of wordt omvergelopen. Kortom ik liep in de weg, wat heb je hier te zoeken als je slecht loopt! 

        Ook leven we momenteel in een maatschappij waarin we onder hele hoge druk staan. Alles moet snel snel snel en zoveel mogelijk, het liefst nog meer in dezelfde tijd, daar komt een hele hoop stress bij kijken. Welke natuurlijk een behoorlijke aanslag is op onze lichamelijke gesteldheid, maar zeker ook op geestelijk vlak. We leven als robotten, niemand neemt ook nog maar de moeite een vriendelijk gedag te zeggen, want daar is geen tijd voor, elke seconde moet nuttig worden benut. Geen tijd om over andere mensen na te denken, laat staan iets te doen of te zeggen, enige wat we doen is ons irriteren aan elkaar. En laten we eerlijk zijn, ik doe het zelf ook, soms ben ik ook licht ontvlambaar. Maar je wordt er toch ook geïrriteerd van als je al pijn hebt en je moet steeds maar weer in de ankers of schijnbewegingen maken omdat mensen denken dat ze alleen zijn in de supermarkt? Juist die bewegingen doen alleen maar meer zeer.

        Dan nog over sociaal contact. De vraag wat voor werk je doet is vaak nadat ze weten hoe je heet de eerste vraag die gesteld wordt als je nieuwe mensen leert kennen. Wat soms hele discussies met zich mee brengt als je verteld dat je niet kán werken en waarom niet. Dat is best frustrerend kan ik je vertellen. Gevolg is aan sommige mensen wijdt ik er gewoon niet meer teveel over uit, laat maar zitten denk ik, als jij zo zwart-wit denkt, waarom zou ik er dan nog moeite voordoen om er kleur in te krijgen. Verspilde moeite. Je kan toch ook naar de bioscoop, uit eten en op vakantie, dan kan je ook werken. Niet wetende dat je na een lange zit in het restaurant zoveel pijn in je rug hebt dat het water niet ver meer achter je ogen zit. Want laten we wel zijn in de meeste restaurants zijn de zetels nou niet bepaald comfortabel voor een lange zit. Dat die lange vliegreis slopend is. Maar je hebt het er voor over, omdat je ook nog wilt kunnen genieten van het leven ondanks alle pijn. Kennelijk is dat teveel gevraagd. Je werkt niet en toch krijg je geld, dat lijkt bij veel mensen toch jaloezie op te wekken. Nemen ze de rest er ook bij dan? Natuurlijk niet! Net alsof je te lui bent en je toch een uitkering krijgt. Nou zo rooskleurig is het allemaal niet mensen. Hoewel er natuurlijk jaren terug mensen zijn geweest die nu nog steeds een vaste uitkering hebben voor niets, beetje depressief en je werd volledig afgekeurd. Die hebben het wel verpest voor ons, eisen zijn zo streng geworden dat er van mensen die écht niet kunnen werken gewoon wordt verwacht weer aan het werk te gaan. Maar dat is weer een onderwerp waar ik nog wel heel lang over kan filosoferen. 

        Ook dat het wel weer over gaat is iets wat veel mensen denken. Je zit bij de kapster of de tandarts en je hebt verteld dat je ziek bent en na een paar maanden of een jaar wordt er toch weer gevraagd wat nu mijn toekomst plannen zijn op carrière gebied. Ik wordt daar toch zo moe van! (figuurlijk gezien dan ;)) Heb je dan echt niet geluisterd?

De invloed van het weer op reuma 

Het weer heeft een grote invloed op de mate van reumaklachten. Uit onderzoek blijkt dat bij 70 tot 90% van de mensen met reuma de weeromstandigheden een grote rol spelen. Koude en vochtige omstandigheden zorgen voor meer klachten. Ook wanneer de luchtdruk snel daalt en wanneer het onweert worden de reumaklachten ernstiger.

Kou en vocht

Reuma is een chronische aandoening aan gewrichten, spieren of pezen. De meeste mensen met reuma hebben last van pijn en stijfheid in gewrichten of spieren en vermoeidheid. Botten en spieren hebben een verschillende dichtheid ten opzichte van elkaar. Tijdens schommelingen in temperatuur en vochtigheid kan de pijn verergeren doordat de gewrichten en spieren niet allebei evenveel uitrekken of samentrekken.

Als het koud en vochtig is hebben veel mensen met reuma meer pijn en last van stijfheid. Wanneer het warm is worden de dagelijkse reumaklachten verzacht. De warmte zorgt namelijk voor een betere doorbloeding.

Onweer en luchtdrukdaling

Een snelle luchtdrukdaling zorgt ervoor dat vliezen en vloeistoffen in gewrichten uitzetten. Het al ontstoken weefsel van reumapatiënten komt dan meer onder druk te staan, waardoor de pijn toeneemt. Dit is ook de reden waarom sommige mensen met reumatische aandoeningen in het vliegtuig meer pijn ervaren. In de cabine van een vliegtuig is de luchtdruk een flink stuk lager dan op de grond. Onweersbuien veroorzaken eveneens drukschommelingen in de atmosfeer. Dit is een beetje te vergelijken met plotselinge weeromslag dat je ineens pijn of jeuk krijgt aan littekens. 

Nog steeds twijfels...

Ik blijf toch nog steeds twijfelen het wel fibromyalgie is wat ik heb. Als ik het vergelijk met mensen om mijn heen met dezelfde diagnose, bijvoorbeeld bij Heliomare de overige deelneemsters van de fibromyalgie cursus, lijk ik toch sterkere klachten te hebben, maar ook andere klachten. Ik zei dat ik last had van zwellingen, niemand herkende zich daarin, ook ik heb net even wat meer last van het weer dan de andere dames. Als ik mijn klachten vergelijk met reumatoïde artritis komt dit veel meer overeen. Pest is alleen dat ze het bij mij niet kunnen vinden. Niet in het bloed en ook op de röntgen is geen beschadiging van de gewrichten aan getroffen. Waarom lijk ik dan zo te verschillen van anderen en komen de symptomen van RA me veel bekender voor dan die van fibromyalgie? 

 

Ik hoor het de arts nog zo zeggen, 

toen mij de uitslag werd gegeven, 

mevrouw u heeft fibromyalgie,

 maar ach gewoon mee leren leven.

 Fijn om te weten waar ik aan toe ben, 

mijn vage klachten hebben nu een naam, 

maar wat mij staat te wachten weet ik niet

 en al helemaal niet hoe ik er mee om moet gaan. 

Ik wil graag doen wat de arts heeft gezegd,

 er mee leren leven, 

maar het is zo frustrerend als je lijf dat tegen werkt

 en je steeds meer dingen op moet geven.

 Ik probeer positief te blijven denken 

en te kijken naar wat ik allemaal nog wel kan op de betere dagen, 

want ziek zijn vraagt om chronisch optimisme

Als fibromyalgie uiterlijk zichtbaar was.... dan zou het er ongeveer zo uit zien

ME
Naast de fibromyalgie is er sinds november/december dit jaar (2014), ook vastgesteld dat ik ME heb. Wordt ook wel CVS genoemd, maar dat is eigenlijk niet hetzelfde, er zitten verschillen in.

<tekst>

Mijn Symptomen/klachten
- Gewrichtspijnen (stekende pijn, ontstekingspijn in gewrichten en pezen)
- Ochtendstijfheid
- Extreme vermoeidheid
- Gevoel nooit echt uitgerust te zijn

- Soms duizeligheid, na opstaan of uitrekken
- Tintelend gevoel (alsof je arm bijvoorbeeld heeft geslapen, maar dan gedurende het grootste deel van de dag)

- Trillend gevoel van binnen (ongeveer net zoals je je nog zwak kan voelen na een zware griep)
- Temperatuurschommelingen (koud hebben als anderen het warm hebben, maar het soms ook warm hebben als het niet warm is), maar ook gedurende de dag de eigen termostaat niet op orde hebben, ene moment hartstikke warm, andere moment koud.

- Zwellingen/vochtophopingen van de gewrichten met name s'morgens (ellebogen en knieën zijn de grootste probleemzones)

- Keelpijn (met name als ik meer heb gedaan dan ik aankon)

- Af en toe zeer gevoelige huid (al pijn/irritatie bij aanraking)

- Weergevoeligheid (bij omslaand weer meer pijn, bij koude en vochtige omstandigheden, maar vooral luchtdrukverandering, of hoge luchtdruk)
- Griepachtige verschijnselen
- Hoofdpijn
- Algeheel gevoel van zwakte, totaal geen kracht hebben, soms nauwelijks op je benen kunnen staan, geen kracht hebben dingen vast te houden.
- Krachtverlies
- Spierspasmen/spiertrekkingen (soms kan het een week lang aanhouden op een plek, bijvoorbeeld duim of wijsvinger).
- Slijmbeursontstekingen
- Hevige plotselinge steken in benen, voeten, tenen (voelt soms een beetje als botvlies ontsteking). Ik noem het altijd het voodoo poppetje, effect alsof er plotseling een dikke naald in je wordt gestoken.
- Jicht achtige verschijnselen (komt aanvalsgewijs)

Mijn overige (neven)ziekten/klachten:
- Prikkelbare / spastische darm (gepaard gaande met voedsel en lactose intolerantie, hevige stekende buikpijnen, krampen, erg vaak opgeblazen gevoel, onregelmatige stoelgang en soort van stoelgang is heel divers)
- Migraine en clusterhoofdpijn

- Overactieve blaas (veel blaasontstekingen, vaak moeten plassen, gevoel hebben te moeten plassen ook al ben ik net geweest, moeilijker urineren met meer weerstand)

- Zeer zware menstruatiepijnen

- Mastopathie (pijnlijke borsten, soms eigen aanraking of kleding die beweegd niet kunnen verdragen)

- Syndroom van Tietze (reuma vorm; ontsteking van het kraakbeen tussen de ribben op de borstkas, thv de borsten. Pijnklachten zijn hevige steken, beklemmend gevoel op de borst, vooral bij diep in ademen, je wordt een soort van tegen gehouden)

- PMS (Pre menstrueel syndroom, klachten alsof je ongesteld moet worden of bent, zonder dit te zijn of te moeten worden)

- Restless Legg Syndroom (Rusteloze benen, vooral s'achts, benen willen bewegen, maar doen pijn)

- Rugpijn door slijtage aan het SI gewricht.
- Zenuwpijn (linkeroor en rug)

Daarnaast kunnen er nog andere symptomen/klachten aanwezig zijn, waarvan ik ze allemaal regelmatig of weleens heb:

- Concentratiestoornissen
- Vergeetachtigheid
- Stemmingswisselingen
- Depressiviteit
- Allergische reacties

- Onregelmatige hartkloppingen
- Verminderd libido
- Oorsuizen
- Droge slijmvliezen van de mond
- Droge slijmvliezen in de vagina
- Krampachtige pijn in het onderlijf
- Angst- en paniekgevoelens
- Vluchtig uitvallen van het gezichtsvermogen
- Ontsteking van het keelslijmvlies
- Problemen met de luchtwegen, hoestprikkels
- Haaruitval
- Meer gevoeligheid voor geruis, luider horen van geruis
- Branderig gevoel van de huid, bijv. bij de wangen (richting oren)
- Druk en benauwdheid op het hart
- Eczeem/huiduitslag
- Heesheid
- Algemene allergieën
- Tremor (trillen van de handen)
- Hevig kriebelen in de benen
- Toename van gewicht overdag tot 2 kg (dit verdwijnt 's nachts)

Moe zijn is zo.....

ME/CVS

Deze tekst gaat over het onbegrip wat mensen met ME/CVS, maar ook met Fibromyalgie krijgen. Omdat veel mensen denken dat als je zegt moe te zijn, het exact hetzelfde is als gezonde mensen wel eens moe zijn.

Verbeter de chronisch vermoeide wereld, begin bij jezelf 

Zeg jij wel eens tegen iemand die griep heeft: Lekker even sporten, dan

voel je je zo weer fit!

Of tegen iemand die zijn been gebroken heeft: Genoeg vitamientjes eten, 

dan ben je zo hersteld!

Of tegen iemand met een voedselvergiftiging, die heel de dag op de wc zit 

met een emmer op schoot: Positief blijven hoor, het zonnetje schijnt, 

de vogeltjes fluiten..

Of tegen iemand die ongeneeslijk ziek is: Het komt vanzelf wel weer goed 

hoor, als je maar wilt!

Nee toch?? Zoiets doe je niet!

Waarom krijg jij als chronisch vermoeide patiënt deze adviezen dan wel?

Omdat je niet duidelijk bent naar de buitenwereld? Grote kans!

Omdat je je groot probeert te houden? Vast en zeker!

Omdat je pas in durft te storten als je alleen bent? Vul zelf maar in!

Omdat je probeert op hetzelfde level te leven als een gezond persoon?

Omdat je niet duidelijk uitlegt wat je nu precies mankeert?

Omdat je zelf niet eens goed weet wat er mis gaat in je lichaam, laat staan 

dat je het aan een ander uit kunt leggen?

Omdat iemand ooit op het idee kwam om een volledig disfunctionerend

systeem de naam Chronisch Vermoeidheids Syndroom te geven?

Ik denk van alles een beetje. Hierdoor krijgt de omgeving een heel verkeerd 

beeld van jouw ziek zijn. Tel dit op bij het gebrek aan kennis in de medische 

wereld en het pakket 'onbegrip' is compleet.

Bij griep, een botbreuk, diarree, overgeven en kanker denkt een gezond 

mens: Hè jakkes, dat is naar! Of zelfs afschuwelijk! De patiënt krijgt 

beterschap toegewenst en veel sterkte. Er wordt geadviseerd lekker uit te

rusten, met een kruik onder de wol te kruipen en alle tijd te nemen die

nodig is om uit te zieken. En dat de patiënt even niet zo vrolijk en gezellig is, 

dat geeft niks, want het is nu eenmaal niet mogelijk om blij te zijn als je je

doodziek voelt.

Maar wat als die griep maandenlang aanhoudt, de darmklachten niet

overgaan en de pijn in je lijf chronisch wordt?

Dan beginnen mensen toch van je te verwachten dat je jezelf vermant 

(verMANt???) en nu toch gewoon weer eens normaal gaat doen. Het heeft 

nu wel lang genoeg geduurd, toch? Het wordt nu wel weer eens tijd dat je 

gaat kijken wat je allemaal wél voor positiefs hebt en dat je ophoudt met 

dat geklaag. Maar.. Lang genoeg geduurd?? Wat dacht je van de mededeling 

dat er niks aan te doen is en dat je dit de rest van je leven zult blijven 

houden? Daar zul jij het mee moeten doen en je omgeving dus ook!

Dat vergt een flink rouw-, acceptatie- en verwerkingsproces, ook voor 

mensen om je heen! En net als bij elk ander rouwproces moet je hierover

kunnen praten. Dit heet géén zeuren, dit heet verwerken! Maar om anderen

te ontzien, houden we ons stil, kroppen we alles op, belasten we onszelf 

met nog meer ellende en ontnemen we de ander de kans om de ernst van

de situatie te leren accepteren.

Verwachten van een chronisch vermoeide patiënt dat deze geniet van het 

leven is hetzelfde als; van iemand die kotsmisselijk is, verwachten dat hij

lekker gaat genieten van een uitgebreid Mac Donalds menu, mét een toetje

na. Als het je al lukt om te genieten, terwijl je je belabberd voelt, is dit een

bijzondere prestatie en een gevolg van verwerking, tenzij je doet alsof, je 

jezelf en anderen voor de gek houdt en alsnog alles uit kotst zodra je ff 

alleen bent. Figuurlijk dan.

Waarom is oprecht vrolijk en optimistisch zijn zo'n bijzondere prestatie en 

ben je super stoer en sterk als het je lukt, al is het maar enkele momenten

per dag??

Omdat chronisch vermoeid zijn niet hetzelfde is als gezond vermoeid.

Omdat chronisch vermoeid zijn meer, veel meer is dan alleen maar moe zijn.

Omdat chronisch vermoeid zijn altijd gepaard gaat met veel pijn en 

griepachtige verschijnselen. (En zeg eens eerlijk, wie wordt er nou vrolijk

van pijn en griep?)

Omdat chronisch vermoeid zijn ook altijd betekent dat je veel meer 

mankeert.

Omdat chronisch vermoeid zijn kan betekenen dat de cellen in je lijf 

waarbinnen energie geproduceerd wordt (de mitochondriën) beschadigd,

ontstoken of buiten functie zijn geraakt door bijv. ziekte en/of stress.

Intracellulaire inflammatie heet dat.

Omdat er zoveel schadelijke stoffen (vrije radicalen) in het lichaam 

aanwezig kunnen zijn, dat het DNA, hersencellen en celfuncties worden 

aangetast. Oxidatieve en nitrosatieve stress heet dat.

Omdat het immuunsysteem zo verstoord kan zijn, dat de energieproductie

stopt of ernstig vertraagt, het lichaam niet in staat is om te herstellen van

gezonde inspanning, de weerstand vermindert, bindweefsel verslechtert, 

spieren en organen (hart, longen, nieren, lever, enz.) aangetast raken en

er een versneld verouderingsproces optreedt.

Wanneer een gezond mens moe is, is er behalve de voortdurende 

energieproductie nog zó een grote energievoorraad dat hij nog urenlang zou 

kunnen rennen als hij zou moeten vluchten. Als chronisch vermoeide patiënt 

heb je meestal geen voorraad, maar moet je het doen met de energie die op 

dat  moment geproduceerd kan worden door de mitochondriën. Soms ligt de 

productie 'knock out' en jij dus ook.

Dus om misverstanden en onbegrip te voorkomen, kunnen we misschien

eens  stoppen met die belachelijke benaming 'chronische vermoeidheid'

en gaan uitleggen aan de mensen om ons heen dat we niet zomaar moe zijn,

maar uitgeput. Dat we geen vermoeidheidssyndroom hebben, maar een

ernstige aandoening, waardoor we (vaak) invalide zijn. Dat we een 

verstoorde / vertraagde / beschadigde energieproductie hebben, waardoor

we constant moe, vaak uitgeput en regelmatig ziek zijn, soms al zonder 

inspanning.

Uitputting door slecht of niet werkende mitochondriën verdient gewoon meer 

respect, meer kennis en een betere uitleg! Maak er iets van in je eigen 

woorden, wees duidelijk, maar stop alsjeblieft met de term chronisch 

vermoeid, zonder daarbij extra tekst en uitleg te geven!

Woorden als ernstig, invaliderend en ongeneeslijk zijn niet overdreven, maar 

geven een realistisch beeld, in tegenstelling tot het woord vermoeid.

Deze tekst komt oorspronkelijk van blogger Nina 

verbeter-de-chronisch-vermoeide-wereld 

Ik heb het zelf wel ietsjes aangepast overigens.

Leverreiniging met grapefruit en olijfolie

Mijn ervaring met de leverreiniging

Ik kwam op de een of andere manier op internet een tijdje terug iets tegen over een lever- en galblaasreiniging Het schijnt een bekend fenomeen in de wereld van gezonde voeding en natuurlijke heling te zijn. Eerst dacht ik dat het niet echt iets voor mij was, ik dacht niet dat ik lever- of galstenen had. Maar omdat ik er toch een hoop aan wil doen om mijn gezondheid zoveel mogelijk te verbeteren met mijn klachten ben ik er toch door geïntrigeerd geraakt. Ik dacht ik ga het gewoon doen! Ik heb het zorgvuldig gepland op een rustigere dag en heb ik het gisteren gedaan.

Waar gaat het over, wat is het verhaal er achter?

Volgens Andreas Moritz heeft vrijwel iedereen leverstenen en ook galstenen. Deze leverstenen ontstaan door de gemiddelde moderne levensstijl: stress, verkeerde voeding, medicijngebruik. Alles wat de lever belast. Deze leverstenen blokkeren de toevoer van gal. Gal heb je nodig bij de vertering van voedsel, vooral bij vet voedsel. Wanneer je niet genoeg gal aanmaakt, verloopt je vertering niet goed, neem je voedingsstoffen minder goed op en kan voedsel gaan rotten in je darmen waardoor er nog meer gifstoffen vrijkomen die je lever vervolgens weer moet verwerken. Zo kom je in een vicieuze cirkel. Deze uitleg is even de zeer korte versie, in zijn boek legt hij uit hoe bij vrijwel alle soorten (chronische) ziekten er een belangrijke link is (direct of indirect) met de lever. Andreas Moritz heeft zelf veel gezondheidsproblemen gehad waardoor hij op zoek is gegaan naar een oplossing en uiteindelijk heeft hij een speciale reiniging ontdekt en ontwikkeld waarmee je deze stenen op aan natuurlijke, pijnloze manier kunt verwijderen. Dit werkt zelfs bij mensen met serieuze galstenen die eigenlijk operatief verwijderd moeten worden!

De reiniging

Je begint met een voorbereiding waarbij je 4 dagen lang elke dag een liter ongezuiverde appelsap drinkt verdeeld over de dag. Ik heb bij de Lidl literpakken gekocht. Ze smaken stukken minder zoet dat de gewone gefilterde appelsap, dat scheelt. Het appelzuur in het sap maakt de leverstenen zachter. Ik vond het zelf niet zo heel lekker om 1 liter sap per dag te drinken, kreeg er een beetje wrang gevoel van het had ook het idee dat mijn spastische darm het niet zo prettig vond dus ik heb 3 liter gedronken. Daarnaast heb ik de dag ervoor zo min mogelijk vet gegeten. 

Voor de reiniging heb je nodig: 4 eetlepels bitterzout (epsom salts), pure olijfolie en een verse grapefruit. 1 ½ dag rust.

Het werkt als volgt:

• Op dag de dag zelf drink je ’s ochtends nog een glas appelsap.
• Ontbijt vet en zoetstofarm, ook geen zuivel. Ja kan fruit eten of een vruchtensmoothie zoals fruitontbijt en/of havermout aangemaakt met water, geen suiker.
• Als lunch neem je het liefst groenten maar zonder enig vet, dit is heel belangrijk! Ook mag je deze dag van de reiniging geen enkele zoetstof of dierlijk product. Alleen de havermout, groenten en fruit dus. Gestoomde groenten is het beste maar een salade (zonder olijfolie!) mag ook.
• Na 14.00 mag je helemaal niks meer eten of drinken met uitzondering van water.
• Maak je bitterzout klaar, je hebt 4 porties nodig van elk één eetlepel bitterzout in een klein kopje water of ¾ glas. Je kan alles tegelijk klaarmaken in een fles en dan steeds een kwart daarvan nemen.
• Om 18.00 drink je je eerste bitterzoutwater.
• Je eet niks, en om 20.00 neem je je tweede portie bitterzout.
• Dan zorg je dat je rond 21.45 de olijfolie en grapefruit klaar hebt. Je hebt 100 ml olijfolie nodig en ¾ glas vers grapefruitsap (120 ml). Dat red je uit 1 grapefruit. Het is belangrijk dat je verse grapefruit sap gebruikt! 
• Meng de olijfolie en vers sap in een leeg flesje (bijvoorbeeld half liter flesje) en schud het goed.
• Zorg dat je helemaal klaar bent om naar bed te gaan en je niks meer hoeft te doen!
• Neem het drankje het liefst precies om 22.00.
• Drink het drankje staand op naast je bed, en ga direct daarna in bed liggen op je rug met je hoofd iets omhoog en beweeg NIET. Dit is het moment waarop je lever heel veel gal gaat aanmaken om het vet te verwerken, en door al je voorbereiding (appelsap en bitterzout) zijn de stenen zo zacht dat ze meekomen.
• De eerste 20 minuten niet bewegen of praten, richt je aandacht op je lever. Probeer daarna te slapen.
• Het kan zijn dat je ’s nachts naar de wc moet, dan ga je. Ook kun je misselijk worden, dit kan er helaas bij horen en het gaat vanzelf weer over.

De volgende ochtend:

• Zet je wekker om 6.00 uur en neem om dat tijdstip de 3e portie bitterzout. Als je nog niet naar de wc bent geweest, zul je nu snel moeten. Probeer te ontspannen.
• Om 8.00 uur neem je je 4e en laatste portie bitterzout.
• Om 10.00 uur mag je een vers fruitsap drinken en een halfuur later wat vers fruit eten.
• Rond lunchtijd kun je een lichte lunch nemen. Drink veel water.
• Aan het einde van de middag zul je je weer goed voelen. Eet licht en vooral niet te vet!

Vooral tijdens de ochtend na de reiniging zul je heel veel naar de wc moeten, dit is ook de bedoeling, het bitterzout heeft een heel laxerend effect. Je zult waarschijnlijk al snel groene stenen in de wc zien drijven, ze kunnen allerlei formaten hebben. Dit zijn leverstenen. 

Er zijn overigens heel veel versies, de een zegt je moet een klysma voor en na de reiniging doen, dit heb ik niet gedaan. Er waren ook mensen die het niet hadden gedaan. Ook wordt er gezegd dat je je na een week weer slechter gaat voelen omdat de stenen dan naar voren zijn gekomen en je weer moet reinigen. De een zegt elke 4 weken reinigen de ander 2x per jaar. 

Mijn ervaring

De reden dat ik het deed is ook omdat ik de laatste tijd weer erg veel last van mijn darmen had. Opgeblazen gevoel, pijn en ik was steeds zo moe na het eten. Ik heb de vrijdag ervoor een detoxmassage gedaan. Waarbij je darmen worden gemasseerd. In combinatie met een lymfedrainage. Dit ter ontgifting van je lichaam, maar ook om verklevingen in je darmwand losser te maken. Dit vond ik een prettige ervaring. Maar ik raad niet aan om de twee dagen er na je eigen vol te proppen in restaurants want dat heb ik dus gedaan en ik heb echt ontzettende pijn en last van mijn darmen gehad! 

Nou ik zie mezelf die reiniging dus absoluut niet elke maand doen! 

Ik kreeg ontzettende honger, s'middags al. Ik ben niet gewend maar 3 maaltijden per dag te eten, ik eet meestal geen grote hoeveelheden ineens, dus ik heb meerdere eetmomenten. Ook ben ik niet gewend de hele dag alleen maar water te drinken. Tegen etenstijd 5 uur/ half 6 werd de honger alleen nog maar erger en dacht ik echt ik ga dit nooit volhouden! Als het erger wordt dan stop ik en ga ik echt eten! Ik had de dag door echt overal trek in! De honger zwakte daarna iets af maar ik voelde me niet fijn. Om 18.00 uur mocht ik mijn eerste portie bitterzoutwater. Ik rook er aan en dacht ik ruik niets dus het zal wel mee vallen. SMERIG!!! Het is gewoon niet te doen. Ik deed tussen de slokken door honing op mijn tong. Die tip had ik gelezen, maar het was té smerig. Zout water is te doen maar het smaakt niet zout. Dit is zo f***ing bitter! Het begon aardig te rommelen in mijn buik en kreeg last van lucht, maar echt pijn had ik niet. Om 20.00 uur mocht ik mijn tweede portie. Jippie, niet dus. Nog smeriger dan de eerste keer, dit keer heb ik er bij staan kokhalzen! Nog meer gerommel en lucht wat vrij kwam en al heel snel moest ik rennen naar de wc. Dit moest ik een paar keer. Ik denk dat ik zo'n 5 keer geweest ben. Om 21.45 ben ik mijn portie grapefruitsap met olijfolie gaan maken. Ze zeggen dat je moet schudden tot het waterig wordt, maar het wordt niet waterig. Het wordt troebel, meer niet. Ook zeggen ze dat dit drankje mee valt of zelfs lekker is, dat is het niet! Het valt zeker mee ten op zichten van het bitterzoutwater dat wel. Ik ging meteen liggen met mijn hoofd hoger en ben volledig stil blijven liggen 20 min. lang. Ik heb wel de TV aangehad. Ik merkte wel wat gerommel, anders dan met het bitterzout, maar echt stenen voel je niet rollen. Sommige mensen ervaren een warm gevoel in de maagstreek dit had ik niet. Ik ben gaan slapen en werd al snel wakker. Maar wel weer snel in slaap gevallen. Even voor 6 uur werd ik wakker en voelde ik me echt beroerd. Misselijk en hoofdpijn. De misselijkheid is na 20 mijn gezakt toen ik op mijn rug ging liggen. Op mijn zijdes werd het alleen maar erger. Ik moest meteen naar het toilet. De portie bitterzoutwater is NIET te doen! Nog een keer naar het toilet en weer gaan slapen. Om 8.00 uur werd ik gewekt door de wekker en werd ik hartstikke brak wakker door de onderbreking en net vast in slaap gevallen natuurlijk. Ik moest drie keer naar de wc. Op een gegeven moment alleen nog maar water. Ik begon me toch wel al snel beter te voelen. De laatste portie bitterzout wilde ik echt niet meer nemen, ik heb er limonadesiroop doorheen gedaan dit keer en heb het nog niet helemaal opgedronken. Ik zou dan ook aanraden om als je dit wilt doen je bitterzoutcapsules aanschaft. Want het bitterzout is de allergrootste ergernis van de hele reiniging. Ik dacht dat ik wel honger zou hebben na 20 uur niet eten maar dat heb ik niet echt. En ik heb niet eens echt trek in de dingen waar ik gister nog zo'n mega behoefte aan had. Ik heb een glas verse jus d'orange gedronken, die ging er eigenlijk best moeizaam in. Denk dat mijn lichaam de zurigheid wel zat was. Een half uur later een glas drinkontbijt (Hero). Het is nu half 12 en heb nog niet echt trek. Uiteraard nog wel een paar keer naar het toilet geweest.

De stenen: Alles wat drijft zouden stenen moeten zijn. Ik heb geen grote stenen gehad maar wel een paar kleintjes van max. 5mm doorsnede en heel veel grof gruis. Maar wel heel erg veel!  

Tip! Wat nergens staat beschreven is dat je vanaf het bitterzout geen medicijnen meer moet nemen. Ook de pil niet. Want het wordt niet meer opgenomen door je lichaam. Er staat enkel en alleen dat je die dag beste zonder kunt doen als je zonder kan, maar het wordt niet eens opgenomen. Wacht minstens 1 uur na de bitterzout inname met medicijnen innemen. Maar neem ze er het liefst 2 uur voor in.

Durf jij het aan?